Boer Zoekt Vrouw: Boer Jos definitief gestopt met boerenbedrijf maar niet met Dycke
De relatie tussen Boer Jos en zijn Dycke is misschien wel een van de mooiste succesverhalen van twaalf seizoenen Boer Zoekt Vrouw. Hoewel hij dus de vrouw gevonden heeft, neemt hij afscheid afscheid van dat andere label: Jos is geen boer meer. En misschien gaat het stel zelfs wel naar de stad verhuizen.
Boer Jos kreeg in 2009 meer brieven dan alle boeren van Boer Zoekt Vrouw bij elkaar: 831 maar liefst. In een interview met het AD vertelt Jos dat hij er eigenlijk helemaal niet blij mee was destijds. Nou ja, een beetje. Jos: “Oké, het streelde mijn ego. Maar ik voelde ook angst. Angst voor aandacht, voor getallen, voor kijkcijfers.” Want die aandacht vond hij eigenlijk maar niks. Toch hij z’n brieven wel allemaal bewaard. Of die de mogelijke verhuizing naar ‘de stad’ ook zullen overleven is de vraag. Want Jos is er klaar mee. “Het heeft geen zin meer”, zegt Dycke.
Klimaatverandering
Hoewel veel van zijn collega-boeren het ontkennen, is Jos weldegelijk overtuigd van de realiteit van klimaatverandering. “Ik hoor wel eens mensen zeggen dat het in 1976 ook al zo warm was. Niets nieuws dus. Ja, toen was het warm. Eén jaar. Daarna is het nooit meer zo warm geweest als de afgelopen vier, vijf zomers. Ik ben er echt van geschrokken.” Toch was het niet de enige reden om het roer om te gooien voor Jos.
Dᴏᴏᴅ of de gladiolen
Het werd steeds moeilijker voor Jos om de schaal te behouden waarmee hij z’n bedrijf overeind kon houden. Hij was al eerder gestopt met het telen van aardappelen en de laatste jaren zat hij in de gladiolen. Jos: “De markt vraagt massa. Op de top verkochten we 100.000 gladiolen per dag. Vorig jaar nog 10.000. Toen waren we al te klein voor supermarkten. We wilden afschalen, langzaam krimpen. Ik vroeg om een gesprek met de supermarkten, om dat uit te leggen. Maar dat gesprek kreeg ik niet.” En toen ook de bank niet meer wilde meewerken aan een lening was het einde verhaal.
Steun en toeverlaat
Jos blijkt aan Dycke een goede steun en toeverlaat te hebben en bovenal een goede sparringpartner. Ze overtuigde hem dat het vechten tegen de bierkaai was en zo besloten ze samen er een punt achter te zetten. Maar gefrustreerd is hij niet. “Ik had misschien al een paar jaar eerder moeten saneren.” Zo overtuigde Dycke hem eerder ook al. “Een jaar of vijf geleden trok ze me over de streep om te saneren. Ik streed. Met de aardappelen ging het slecht, met de uien ook.”
Atypische boer
Jos vertelt ook dat hij misschien wel een trendbreuk heeft veroorzaakt in Boer Zoekt Vrouw, door zo’n beetje de eerste boer te zijn die een ladies man was. “Na mij kwamen er vaker atypische boeren in het programma. Misschien heb ik voor een wending gezorgd.” Hij kijkt met weemoed terug naar die tijd. “Ik keek die uitzendingen samen met Dycke bij haar thuis in Silvolde. Daarna reed ik naar huis met in mijn hoofd die vier miljoen kijkers. Een grappige verkeringstijd. De opnamen waren al lang geweest, maar we mochten niets zeggen. Lekker rustig.” Er zijn wel meer stellen die nog altijd bij elkaar zijn. En vorig jaar bleek dat er al negentig BZV-baby’s zijn geboren.
ZZP’er
Dycke heeft nog altijd een baan in de zorg naar haar bestaan op het boerenbedrijf. Jos biedt zich via het interview handig aan als ZZP’er in de agrarische sector. “Ik kan bijna alles, ben breed inzetbaar in het boerenbedrijf. Dus zie dit maar als een open sollicitatie.” Samen kijken ze intussen naar de toekomst. Een toekomst waarin ze misschien zelfs wel naar de ‘grote’ stad gaan verhuizen. Lekker tussen de mensen. In de Achterhoek betekent dat bijvoorbeeld Doetinchem of Zutphen.
