‘Boer zoekt vrouw’-blog #3: “Is het een vloek of een zegen om de schoonmaakster van boer Jan te zijn?”

Libelle’s Elselien blogt over Boer zoekt vrouw. Ze denkt dat Roels vrouwen niet erg onder de indruk zijn van zijn bokskwaliteiten en is blij dat er tóch een sausje op Lisanne’s bloemkool zat.

Julius (1989), melkveehouder, Friesland

Volgens Ons Yvon planden de boeren zélf hun dagdates, maar daar was ik niet zo zeker van toen ik in de stal van boer Julius een opblaasbare cuuuuurlingbaan zag staan. Stille wateren hebben diepe gronden, maar iets zegt me dat de verlegen Fries wat hulp kreeg bij het plannen van deze activiteit. Curlen met of zonder bezem: het maakte de vrouwen niet uit wat ze gingen doen, als ze maar bij de boer in de buurt waren.

“Leuk, lief en Fries”, concludeerde de Noorse Nora toen ze de koeienboer voor het eerst in levenden lijve zag. Ze zag een relatie met de boer wel voor zich, helaas was dat niet wederzijds. Julius is al een man van weinig woorden, vergeleken met de brunette was hij een spraakwaterval. Amazone-Kylie en juf-Myrthe waren wel te porren voor een praatje over ditjes en datjes. Dat er tijdens het gourmetten weinig diepgang kwam in de gesprekken, was volgens de boer geen probleem. Daar was het nu nog te vroeg voor, zei hij tegen Ons Yvon, waarmee hij bedoelde dat hij er helemaal niet voor te porren is. Tip voor Julius: vraag je moeder en zussen om advies, die logeerweek kon weleens héél lang duren als je het alleen maar over het uitzicht hebt.

Martijn (1977), melkveehouder en akkerbouwer, Noord-Brabant

Terwijl ze aan een spijkerbroek hing, vroeg Ciska zich af of Ons Yvon naar Brabant zou komen voor het keuzemoment of dat ze John Williams van Help mijn man is klusser kon verwachten. Het schiet niet echt op met dat zelfgebouwde huis, concludeerde ze droogjes. De Brabander haalde vrolijk zijn schouders op en dat is precies wat zijn vrouwen zo aantrekkelijk aan hem vinden.

Mañana, mañana. Het keuzemoment kon alleen níet wachten, dus moest hij zo snel mogelijk zien uit te vogelen met wie hij een echte klik voelt. Een stare down leek hem daarvoor de uitgelezen activiteit. Afschuwelijk om naar te kijken, wel effectiever dan de sparsessie die onderstaande boer bedacht. De koeienboer en akkerbouwer besloot dat hij nog wel wat langer in de ogen van reiziger-Marleen, punctuele-Annet en echt gezellige-Ciska wilde kijken. Wie er op zijn graafmachine zal eindigen? Ciska heeft een streepje voor, maar het is nog geen gelopen race.

Roel (1985), groenteteler en tulpenboer, Noord-Holland

De tulpenboer/groenteteler nam zijn dates mee naar zijn kickbokstraining. Ik deel Roels liefde voor deze sport en snap dat hij zich met zijn bokshandschoenen aan helemaal het mannetje voelt, maar het pakte niet helemaal uit zoals hij hoopte. Zijn vrouwen waren eerder vertederd dan onder de indruk van de bokskwaliteiten van de Noord-Hollander. “Ik moet me een beetje inhouden”, probeerde hij nog, maar niemand die het geloofde. Tip voor Roel: denk aan je dekking en maak de volgende keer een romantische strandwandeling.

Met het sterrendiner in de kas scoorde de bloemenboer wél hoge ogen, helemaal bij Lisanne die tot haar grote vreugde ontdekte dat er een sausje op haar bloemkool zat. Minder gelukkig waren zijn vrouwen met zijn keuzes voor een gespreksonderwerp. Of ze even hun relatiegeschiedenis op tafel wilden gooien. Too soon, Roel. Dat komt later wel. Ga eerst maar eens nadenken met wie van deze vijf je een toekomst wilt opbouwen.

Deedry (1993), paardenhouder, Noord-Brabant

De boerin lag de hele nacht te woelen. Hoe moest ze in godsnaam de dag doorkomen met vijf mannen op haar erf? Ze besloot met haar dates een cowboyhoed te knutselen, het perfecte accessoire voor als ze straks met de liefde van haar leven een strandrit gaat maken. Huub wil niets liever dan galopperen met de paardenhoudster en baalt als een stekker dat hij destijds op het feestje geen move maakte. Als hij toen zijn kans had gegrepen, hoefde hij nu niet met vier andere hengsten om de paardenhoudster te vechten.

Het viel Huub op dat de boerin ‘een beetje moeite had’ met het verdelen van haar aandacht. Met andere woorden: ze kon haar ogen niet van hunk-Roy afhouden. Tegelijkertijd werd ze er ontzettend onzeker van. Wat moest zo’n knappe man met háár? En wat moest zij met hem? “Van een mooie tafel kun je niet eten”, sprak ze Cruijffiaans. Nou, daar denkt onderstaande boer héél anders over.

John (1987), pluimveehouder, Limburg

Ik was uiteraard niet verbaasd dat de kippenboer annex ondernemer zijn high tea tot in de púntjes had voorbereid. Het eten had hij besteld, want de Limburger is – tenzij het om een barbecue gaat – geen keukenprins. Daarover gesproken: ZIJN VROUWEN ETEN TOCH WEL VLEES? Toen hij hoorde dat de gescheiden moeder Eileen als flexitariër door het leven gaat, moest hij even slikken. “Je maakt het wel klaar toch?”, wilde hij weten.

Eventplanner-Karin was ook toe aan duidelijkheid. Dat geflirt was allemaal leuk en aardig, ze wilde wel zeker weten dat ze niet aan het aanrecht zou eindigen als ze voor de boer zou gaan. Waar John vorige week nog op zoek leek naar een huishoudster, draaide hij als een blad aan een boom om. Hij vond het mooi dat ze een PASSIE had. “Het is jouw dingetje”, zei de boer over haar bedrijf. Wat hij volgens mij vergeet te vermelden is dat ze dat ‘dingetje’ wel pas kan doen als thuis de boel geregeld is. Nou ja, ze gaat het allemaal ontdekken, want Karin is door naar de volgende ronde. Linda niet. Zij zaten volgens de boer qua humor niet op één lijn. Dat betekent in mannentaal dat ze niet hard genoeg lachte om zijn grapjes.

Jan (1964), melkveehouder, Groningen

Jan was er helemaal klaar voor, vertelde hij Ons Yvon terwijl hij voor de laatste keer een bezem door zijn stal haalde. De koeienboer had voor ‘een kapitaal’ aan boodschappen gehaald en zijn schoonmaakster was DRIE DAGEN bezig geweest om de boerderij van ieder stofje en smetje te ontdoen. Ik heb lang nagedacht of het voor de schoonmaakster nou een vloek of een zegen is om voor de Groninger te werken. Veel werk kan het niet zijn, want Jans grootste passie is stofzuigen. Aan de andere kant zie ik de boer er wel voor aan om met zijn vingers over de plinten te gaan om te controleren of het wel écht écht écht schoon is.

Voor de activiteit reed de propere boer (die dus élke dag onder de douche staat) op zijn quad naar de buurman, waar zijn vrouwen hem al stonden op te wachten voor een sessie kleiduifschieten. De boer was wel weer “een stukje onder de indruk” van die vijf vrouwen die allemaal wel op zijn erf wilden logeren.

Ik was even bang dat de boer zes magnetronmaaltijden had gehaald, maar hij liet zich van zijn exotische kant zien en had de plaatselijke Chinees gebeld. “Dat lust ik graag”, vertelde hij terwijl hij nog wat ‘tjap tjap’ op zijn boerenbonte bord schepte. Of zijn vrouwen ook bolletjesvla als toetje kregen, zullen we nooit weten, want Ons Yvon stond alweer in de stal voor het keuzemoment. Gezellige Giela mag haar schoenen niet in Jans bijkeuken zetten en visualiseren kun je leren-Anita eindigt tegen al haar visualisaties in ook niet met haar boer onder een Spaanse vuurtoren. Wie wel? Krullenbol-Katinka maakt iets in de Groninger los dat hij nog nooit eerder voelde.