‘Boer zoekt vrouw’-blog #12: “Jan leerde ons wat liefde is: als hij het eerste bakje koffie inschenkt, doet zij het tweede”

De Groninger zat een paar dagen diep in de melkput toen krullenbol-Karina terug naar Noord-Holland ging en daarna ook Dorien er de brui aan gaf. “Mijn lampje ging uit”, aldus de koeienboer. Niet voor lang, want hulp Margreet zag een appje binnenkomen op zijn telefoon. ‘Van links naar rechts’ werden er berichtjes gestuurd. Dorien had de boerderij verlaten omdat de koeienboer wel érg met krullenbol-Karina in zijn hoofd zat, toch bleef ze maar aan de Groninger denken. “Ik kon hem gewoon niet loslaten”, vertelde ze.

Voor Dorien was het vijf voor twaalf en daarom stond ze om vijf voor half acht op de stoep om een kop koffie te drinken. Jan vond het leuk dat zijn logee weer contact opnam. De vlindertjes zaten volgens de boer nog niet hoog in de boom, maar wel halverwege. Een goede reden om toch eens een kijkje te nemen in haar huurhuis, want daar maakte hij zich toch wel een tikkie zorgen over. In wat voor buurt zou hij belanden? En dan ook nog een huurhuis… “Het is niet zoals een boerderij, maar het is hartstikke netjes”, besloot de boer opgelucht.

Een opgeruimd huis en een kus op de bank, meer was er niet nodig om verliefd te worden. “Ik had het niet direct in de gaten, maar Dorien is heel eerlijk. Een vrouw die voor me opkomt”, aldus de boer. Of het nou zijn lieve woorden waren of haar nieuwe outfit, Dorien stráálde. Net als Jan. Want er was nieuws. Het was misschien een beetje snel, maar ze gaan trouwen. Een droomeinde voor de boer die ons leerde wat liefde is: als hij het eerste bakje koffie inschenkt, doet zij het tweede.